dünyayı omuzlayanlar

bir zamanlar dünyanın bir tepsi gibi düz olduğuna inananlar olduğunu duymuş, çocuk aklımızla gülmüştük. gerçi komik görünmek için epey malzemesi vardı. öküzün boynuzlarındaydı filân...

onu boynuzlarında değilse de omuzlarında taşıyanlar sayesinde dümdüz aslında. gümüş bir tepsinin üstünde uzun hortumlular, altında da milyonlarca omuz, kol, bilek, el, bacak, ayak...

resim süleyman karakul'un...

sulu boyayla pastel dünya-vahap taşkınsoy'un resimleri

vahap taşkınsoy'un resimlerinde sulu boyayla yaratılan bir mucize, adeta pastel bir dünya var.


izledikçe gitme isteğinizi kamçılayan, şimdilerde varlığına inanılması güç bir dünya. bu 'gitme' isteği alıp başını gitmelerden değil tabii ki. aslında çok iyi biliyorsunuz ki bu resimlerdeki dünyada yaşadınız ve farkında olmasanız da hâlâ yaşıyorsunuz.


öbek öbek havalanan kumrular hâlâ yerli yerinde; eminönü, kocatepe ya da yalnızca sizin bildiğiniz yerlerde uzak elinizi bekliyorlar. martılar hâlâ vapurları kovalıyorlar. 


çocukluğunuzun geçtiği sokaklarda şimdi de çelik çomak oynayan çocuklar var. bir zamanlar oturdukları evlerde evleriyle yaşlanan yakınlarınız, komşularınız var. gidip görme düşlerinizi süsleyen yerler, kapadokya yine birilerinin düşünde...

en kasvetli resimde bile sıcacık renkler... şöyle  bir yürümeye, biraz 'kendinize' gitmeye ne dersiniz?

vahap taşkınsoy resimleriyle bülbülüm altın kafeste